2.1.1.2.4 Mathematica
Vanaf het einde van de 18e eeuw vereiste de soevereine staat steeds meer precies bepaalde, vastgestelde en goed afgebakende grenzen. Hiervoor zouden natuurlijk mathematische grenzen bij uitstek dienen. Ze worden echter enkel aangeraden bij voldoende geografische kennis van het terrein: daarenboven is de vastlegging wel gemakkelijk, maar de afbakening dan weer doorgaans zeer moeilijk. Er zijn verschillende mogelijkheden: de geometrische grens, de astronomische grens, de referentiegrens.
Recente publicaties
M. Van Bokkum, Lineaalgrenzen, in: Grensstreken. Waarom grenzen liggen waar ze liggen, Amsterdam, 2021, 40-67.
2.1.1.2.4.1 Geometrie
De geometrische grens is een rechte lijn tussen twee gegeven punten (of een gebroken lijn tussen verschillende gekozen lijnen als demarcatiebakens). Men kruist hierbij rivieren en dwarst bergen zonder er zich iets van aan te trekken. Meer: 211_241_geometrie.pdf (40,1 kB)
Belangrijke publicaties
S. B. Jones, Geometrical boundaries - triple points, in: Boundary-Making. A handbook for statesmen, treaty editors and boundary commissioners, Washington, 1945, 151-162.
2.1.1.2.4.2 Astronomie
De astronomische grens is een meer geperfectionneerde vorm van de geometrische grens: ze volgt de breedtegraden (parallellen) of lengtegraden (meridianen). Meer: 211_242_astronomie.pdf (31 kB)
2.1.1.2.4.3 Referentie
De referentiegrensvolgt over een overeengekomen afstand een natuurlijke gegevenheid (zoals rivieren, bergen, kust) die op de kaart dan voorgesteld wordt als een lijn. Meer: 211_243_referentie.pdf (32,2 kB)