De eerste, door de landbouw ontstane, achtereenvolgende nederzettingen, stadstaten en Rijken, hanteerden de asymmetrische grensnotie. Hun grenzen tegen de jagers-verzamelaars (door hen ‘barbaren’ genoemd) werden als voorlopig beschouwd want in hun hoofde was de hele aarde hun grondgebied en vormden de ‘barbaren’ geen gelijkwaardige partners. De grensmuren die zij toen oprichtten waren dan ook militair en beschermend maar niet politiek. Tegelijk werden er (intern) ook andere soorten grenzen gebruikt, in respektievelijk de eerste grote beschavingen van de Oudste Tijden, het oude Griekenland en het Romeinse Rijk.